گروه فلسفه و کودک، بنیاد حکمت اسلامی صدرا، در تاریخ 5 مهرماه (1391)، در اولین نشست انجمن علمی تاریخ فلسفه «شاخه دبیران» جهت آشنایی با دبیران فلسفه و کارشناسان تربیتی شرکت کرده و به معرفی آثار و فعالیتهای خود در طی سالیان اخیر پرداخت. سپس خانم تاج بخش به نمایندگی گروه فلسفه و کودک به بیان تاریخچه، اهداف، فعالیتها و انتظارات گروه فلسفه و کودک پرداخت و برای حاضرین در جلسه، توضیحاتی را بیان کرد و به سؤالات حاضرین در این نشست پاسخ داد.
با توجه به نامگذاری اول خرداد ماه به روز ملاصدرا رادیو با آیتالله سید محمد خامنهای، رئیس بنیاد حکمت اسلامی صدرا گفتگو کرد. در این گفتگو آیت الله خامنه ای گفت: فلاسفه ما خیالپرداز نبودند و اگر فکر هم میکردند برای عمل به آن بود. فلسفه چیزی نیست که به عنوان بخش جداگانهای از زندگی، خاص یک عدهای باشد بلکه میتوان پزشک بود و فیلسوف نیز بود. ما باید برداشتهای درستی از زندگی داشته باشیم، باید بفهمیم دنیا و ما برای چه خلق شدهایم و باید چگونه زندگی کنیم. در اینجا میتوان نتیجه گرفت که فلسفه باید مردمی شده و در خانواده، جامعه و ... مطرح شود.
درست است که آقای لیپمن، ده سال در خانه نشست و به این قضیه فکر کرد؛ ولی در اصل، فلسفه و کودک از بسترهای معرفتی ما جان میگیرد و متولد میشود. اگر این بسترها را مورد مطالعه تطبیقی قرار دهیم، میبینیم که بستر آن در جامعه اسلامی ما بسی مهیاتر از غرب است.
مدتی است که طرح فلسفه و کودک بطور آزمایشی در چند مدرسه تهران به اجرا درآمده. فرصتی دست داد تا با یکی از مادران گرامی این فرزندان به گفتگو بنشینیم. خانم زهرا محمد حسنی (مادر داوود)، یکی از دهها مادری است که فرزندش در دوره فلسفه و کودک شرکت کرده، با او در مدرسه امام حسین ملاقات کردیم تا از داوود بگوید
امروزه در بیش از 50 کشور، طرح آموزش فلسفه برای کودکان اجرا میشود. ولی به راستی فلسفه برای کودکان چیست؟ واضع آن چه کسانی بودند؟ چه اهدافی را دنبال میکنند؟ در ایران دارای چه پیشینهای است و ... این سئوالات ما را بر آن داشت تا در محضر استاد محترم، آیتالله سید محمد خامنهای به طرح و بررسی این موضوع بپردازیم
به نظر میرسد از زمانی که کودک کلمات را فرا میگیرد و میفهمد که آنها را باید در کجا استفاده کند، علاقه به سخن گفتن، شنیدن، درک مفاهیم، انتقاد کردن و دلیل خواستن در او شکل میگیرد. مادری که در مدرسه اما م حسین، در خدمتشان هستیم، مادر مهدی است. او از کلاس فلسفه و کودک پسرش میگوید و ما را با خود همسفر میکند
فلسفه به گفته سقراط حکیم «جستجوی حقیقت» و فیلسوف دوستدار حقیقت است، اما هنگامی که از فلسفه برای کودکان سخن میگوییم، چه معنایی را دنبال میکنیم؟ جستجوی حقیقت برای کودکان چگونه میسّر میشود؟ آیا همان اندیشیدن بمعنای عام است یا اندیشیدن بمعنی خاص منظور است؟ آموزش فلسفه به کودکان بدنبال چیست؟ با چه پیشینه تاریخی، ملی یا مذهبی به میدان آمده؟ و برای آینده چه برنامهای را دنبال میکند؟
طی سالهای نه چندان دور طرح فلسفه و کودک در بسیاری از کشورها اجرا شده و بیش از صد کشور در این زمینه به فعالیت، تحقیق و آموزش پرداختهاند. این برنامه بر آن است تا با اصلاح روشهای آموزشی، مهارتهای مربوطه را در مدارس افزایش دهد و آنها را از حافظه محوری به تأمل محوری و از معلم محوری به شاگرد محوری سوق دهد